Karanlık OdaKaranlık düşünce söylenir duvar Hayalin hasretin uyutmaz beni. Bedenim ruhundan geceyi içer. Sorma bir başkası avutmaz beni Gözlerim puslanır yüklenir cefa Açıl/an kapımda serap her defa Yırtılan zamanı katlarken sevda Sardıkça başkası avutmaz beni Bulutlar budarım halim keş gibi Kırıl/an yerinden hasret leş gibi İçimden dışından yangın eş gibi Vurdukça başkası avutmaz beni Dalında uzayan gülde saklandı Ateşle savruldu külde saklandı Ezgiden döküldü dilde saklandı Sardıkça başkası avutmaz beni. |
Ama soğukluğundan değil sağlamlığından..