Benim yurdumda kuşlar bile hüzün kokarŞiirin hikayesini görmek için tıklayın bu şiiri bayır bucak çocuklarına ithaf ediyorum
az önce senin gözlerinden kendimi seyrettim
sakladığım tüm kırgınlıklarım üşüdü avuçlarımda toprağa düşen o son damla gibi suskun damı akan bir evde toprak kokan yalnızlık gibiyim sahici bir masalın turuncu yalnızlığı kurşun yarası almış çocuklar koşarken ölüme toprağa düşen o son damla gibi suskun taş evlerin duvarlarına asılan geçmişe ait ne varsa biz dilime takılan türkü tadında hüzün tüten parmak uçlarımda nasır az önce bir çocuk yanağımı okşadı çalınan rüyalarını geri istedi kimliğinin arka odalarında tutsak barış güvercinleriydi onlar onlar toprağa düşen utancımızın filizlenen umudu benim yurdumda kuşlar bile hüzün kokar bayır bucak türkü kokar sussam yüreğime birikir çocuklar kanatır düşlerimi kurşun yarası almış gibi |