Vakt-i Şiir

Tekmil yıldızlar uykuya dalmış
Şiirin mutfağındaki adam
Büyük bir haz ile
Bu bahar gelen vuslatı kutlar gibi

Yarı çıplak sokaklarda
Sahildeki bütün fasıllar susmuş
Ankara oynak bir türkü tutturmuş
Şiirin mutfağındaki adam çakırkeyf
Ümitli neşeli ve huzurlu
Sevdası kök salıyor

Sızılar dargın
Hüzün küsmüş
Şiirin mutfağındaki adam sorguluyor
Rüya değil bütün gördüğü
Geçmişinden beraat etmiş
Tam da idam sehpasında ipi çekilecekken

Bir kırıklık var gecenin üzerinde
Tek bir buse yetecek tedavisine
Bir mısra boyu sürecek kırıklık
İki can bir olunca
Her şey daha kolay
İşlenen masum günahları saymazsak
Ay gibi süzülecekler gecenin üzerinde
Şiirin mutfağındaki adam
Karbeyaz geleceği düşlüyor şimdi

Yeşil murat olsada
Onlar maviye sevdalı
Bundandır denizleri ağaçlardan çok sevmeleri
Ve aşk
Ve sevgi
Ve arkadaşlık
Ve dostluk
Hepsi masmavi
Şiirin mutfağındaki adam
Maviye çalıyor divitini
Kırık hokkasından

Ankara üzre
Yedi ana renk mavide
Aşk ölümsüz o halde
İnsan
Kerem misali
Bir yanınca pir yanmalı
Şiirin mutfağındaki adam
Mutfağın kör ışığında
Gönül gözüyle bakıyor
Derin bir uykudan mahşer gününde uyanmış gibi
Ki aydınlanmış ölüm sanki

Gizli bir el mi bilinmez
Karayı aka döndüren
Yoksa "sen çok çektin" diyen
İlahi bir güç mü
Hava kadar su kadar aziz günler
Düşlerde çoğalırken
Tükeninceyedek yaşanmalı
Şiirin mutfağındaki adam
Hayata sımsıkı ve sıcacık sarılışın
Zirvesinde

Hülyasındaki yürek esintisi
Güzelle yücelmiş
Güzelle donanmış
Güzeli almış kalemine
Şiirin mutfağındaki adam söken her şafakta
Bir çift gözün derinliğinde

Yaşamak
"Yaşamak nedir"
Sevip sevilmekten başka
Bir çeşme suyunun berraklığında hayat
Ağaran saçlar bile
Gök kırlığındaysa
Şiirin mutfağındaki adam ne yapsın

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
15 Aralık 2015 Saat 01.05

Batıkent-Ankara