Ayrılık Sanrıları (Son Veda) …Ne demiş Ahmet abi: Bu gece son kez alıyorum kalemi elime.. Son kez buluşacağız kağıtla; Deli bir son veriş olacak bizimkisi, Son kez elime alıyorum kalemi… Susturuyorum şiirleri, Tıpkı dilimi susturduğum gibi.. Kalemim lâl, Dilim sağır; Yükümüz bir hayli ağır, Hazırlan yüreğim; Vakit ayrılık zamanıdır… Bu gece son kez ağlayacağız, Kalemim kan kusacak; Tıpkı yüreğim gibi.. Ve ardından; “Sus”lar saracak tümcelerimi.. Boynu bükülecek satırların, Yetimliğimle bütünleşecek öksüz yanım.. Şiirler sustu; Sessizliğe büründü satırlarım… İçimde kopan fırtınaları bilmeyecek, Benden haber almayacaksın.. Susturdum şiirlerimi artık; Bir daha adımı duymayacaksın... Bi haber olacaksın benden; Nasıl bir yangındayım, Neler yaşıyorum; Var mıyım, yok muyum?.. Tümceler sustu; Satırlar kanıyor.. Gözyaşı dinmiyor yüreğimin, Sensizliğin ayazında üşürken bir yanım; Yangın yeri diğer yanım… Bilirsin ben eski kafalıyım, Çağa pekte ayak uyduramadım; Şiirlerimi deftere yazarım.. Son kez buluştu, Kalemim defterle.. Son kez kanatıyorum satırları; Son kez dile getiriyorum, içimdeki yangını… Kilitliyorum artık; Defteri ve kalemi.. Seni kilitlediğim yere; - Yüreğime… Satırlar sustu sevgili; Dilim sağır, kalemim lâl… Seni Allah’a emanet ediyor, Bana vermediğin yüreğinden öpüyorum.. Hoşçakal sevgili; Gün gelir silinir, Bu veda’nın ayak izleri.. Gün gelir; Bundan sonra gelecek günlerin ne önemi var ki? Gün gelmese; Güneş doğmasa da olur… Işığımı yitirdim ben; Gündüzüm de, gecem de karanlık.. Bu son veda sevgili; Bizi mağlup etti “AYRILIK”… Şiir sustu, Dilim sustu; Kalemim lâl.. Seni Allah’a emanet ediyorum sevgili; Hoşça/kal… 29/11/2015 byHaktan |
Şiir sustu,
Dilim sustu;
Kalemim lâl..
Seni Allah’a emanet ediyorum sevgili;
Hoşça/kal…
.(
ah ben ne deyim ki şimdi
de bana?
dökülecek bir yerim de yok ki şu aralar
ağrım sızım
hepsi üst üste
bazı vedalar çok üşütüyor
bazı vedalar çok derinde yakıyor
işte..
son deme şiire
kimimiz var kıyısına sindiğimiz aciz dizelerimizden gayri
yaz yine
özüne ağır geleni
sözüne saklanmış tüm tümceleri
ağrılı solumla
buğün ki şiir gölgesine ancak bu kadar yaslanabildim serhat kardeşim
affola
ve yürekten tebrıklerimle