Sütten Say Bu Ayrılığı
yüreğimin sofasında
Iki büklüm mü kalakalacak sütü ekşi çocukluğum.. Ayrılığın taze Bırakmadın kendime kalbimi Kokun terketmedi henuz ellerimi Aşk sıvam dökülürken yüzümden Dudaklarımda Öncü depremler Ağzımda ezgin baklalar !! Sus perdesini çekti dilim Emanet yalnızlıklar kıvrıldı kirpiğimden içre İçre doğru yaşlandım birden sıktı yumruğunu elcegizim Iskeleden mendil sallarken Orda anladım zormuş hasret Şimdi ne desem başka lehçe Çaresiz/ce Hoşçakal dedigin yerde Öldü erkekliği kadınlığımın Orda anladım Terkedildi bütün kent Sokaklarınin in cin kalabalıklığında Daraldım kendime, darıldım senin olmadığın şehre Inanmazsın Sokağımızın başında tutmayan Bacaklarımı sürükledim evimize Şimdi Nasıl açar kapıyı Kokundan ayrılamayan eller Kim buyur eder hangi el uzanır boşluğuna "hoşgeldin"e Ayrılığın taze henüz Yüzüm ekşiyken Birden çocuk telaşına büründü kalbim!! ha geldin ha gelecek havasinda Ayakta heyecanla Sofasındaydım yüreğimin Boşluğunu sardığımda sordum Kollarıma Kaç gün daha taze tutarız bu ayrılığı Ekşitmeden ,aynı hezeyanla Şiar |