ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA SUSARIM

Yarasa çığlıkları gibi geceyi delen sesim
Bırak yankılansın
Sensizliğe ritim tutmuş kalbimde

Tüylerin ürpesin
Nasıl bir kaçıştı öyle diyerek soluklan
Bilmem bensizliği nasıl benimseyeceksin

Yarasalar gibi
Uğuldayacak kulaklarında
Nasıl da karanlık bir dehlize mahkum ettin

Nefretle bakan gözlerin hala aklımda
Mermiyi namluya sürmüş gibi hazır
Mahkumiyet kararını yüzüme okumadan
Hemen de kalemi kırdın

Söyle karanlık dehlizde
Tavana tutunmuş yarasadan farkım ne benim

Biliyordum bu aşka niyayet koyacağını
Fermanlar çıkarıp ta yüreğinden süreceğini
Biliyordum hükmüme kalemler kıracağını

Hadi emret kurulsun giyotin sehpası
Son sözümü sorsun bir meczup

- Önce bileklerim kesilsin
Ardından boynum vurulsun
Mabedim bildiğim senli bir aşka
Asla ihanet etmedim

Ama şimdi
Sen ürküttün mağaradaki yarasayı

Öyleyse
Bırak kurusun güneşte kanatları
Kaldır aramızdaki o incecik zarı

Ör Çin seddi gibi duvarları
Geçersem kutsalım bildiğim aşkta sınırları
Tutukla ruhumu at karanlık bir dehlize
İnlesin sen diye yüzyıllar boyu
Şükreder dualar ederim

Yeminler olsun ki
Yarasalar gibi sığınır
Çığlık çığlığa susarım


Efkan ÖTGÜN