Hatıralarımda canlanıyor siluetler
Bir zamanlar uçurtmalar uçurduğum sokaklar
Ve yırtık ayakkabılarım
Sayısız güvercinim vardı , sayarken yorulmadığım
Gökkuşağının renkleri vardı
Artık sayamayacağım kadar siyahı var

Yaşayarak anladım
Aldığım nefesin bir diğerinden farksız oluşunu
Çiçeklerin solduğunu , yaprakların kuruduğunu
Bir yalnızlık gecesinde öğrendim
Yıldızların üzerime yıkılan hayallerim kadar
Fazla ve büyük olduğunu

Önceleri bir hevesti
Bu mutluluk hasreti
Sonrasında bir bağımlılık, bir ıstırap
Bir hastalık beynimde kimi zaman
Gözlerimde hayat bulan bir hayal
Bazı zaman
Yaşamak çok zor çoğu zaman

Bulutları kızdırdığımdandır bilirim
Yıldırımlar bana düşer, yağmurlar bana yağar
Benim olduğum yer karanlıktır
Adımın geçtiği yer lanetli
Beni anlatan dilin kemiği kırık

Ateşler içinde sayıkladığım bir hasret bu ölüme
Bedenim kelepçeli dünyaya
Bu seferki hülya bana ait değil
Bir başkasına borçluyum hayallerimi
Ruhumu yollara çıkardım da taşıyamadım bedenimi