BİR TEK ADIN KALDI...Bir tek adın kaldı Dudaklarımdan süzülen… Paslı parmaklıklar ardındaki Acılar gibi Bir tek adın kaldı Vurgun yemiş gönlümün Ufka yelken açmış kıyılarında… Şimdi bende açan Dört mevsim hüzün gülleri Artık yalancı baharlar bile Uğramaz oldu yanıma Yalnızlıksa çoktan erişti Çaresizliğin katran karasına Zoraki tebessümlere bürünmüş Yüreğim Tıpkı kurulmuş saatler gibi Her sıçrayarak uyandığım rüyada Sen varsın ayrılıkla beraber Bir de adın Bir tek adın kaldı Güvercin beyazı ellerimden Rüzgâra teslim olmayan Tüm şarkılar seni anlatmakta Sadece düşte kalan hülyalarımı Ve umutların çoktan terk ettiği Sahipsiz mısraları Yalnızlığı anlatmakta Sen olmayınca Odama doğmayan sabahları Bir de… Kan bürümüş gözlerimden uzak Çok uzak, sisli bir yol varlığın Yapılan kazalar, çekilen acılar Her şey senin için olunca Çile de kutsal, aşk da kutsal Şimdi tamamlanmamış bir cümleyim Sözcükler de terk etti, Sersefilim… Hadi nokta koy bana Seni tamamlayarak öleyim Bir su ver önce ellerinle İçeyim yudum yudum Huzura ermişliğin gururuyla Al beni bahçene Ben hiç bahar görmedim Ve duymuyorsun yine Kulakların Tıkanmış günlük heveslerle Şimdi bana hatıra Bir tek adın kaldı Bir de baktıkça hatırlayasın diye Kuruyan papatyalar nihayetinde Aslı GÜREMEN |
resimlere bak..
mektubumla avun..
şarkılar tut..
kendinden vazgeç..
yastığına sarıl..
korkular tut..
dağılsın kalbin..
öl hatta orda..
lanetler yağdır..
beni hatırla......
****TEBRİKLERİM VE SAYGILARIMLA****