ağaç kaplı sıralarda
gide gele büyüyorum işte
ders kitaplarında öğreniyorum
bilmediğim bir çok şeyi
bazen yoruluyor yüreğim
ama korkmuyorum!
korkmuyorum öğretmenim!

sıcak elleriniz
dokunuverince omuzlarıma
yüklerimden kurtuluyor bedenim
ve her mısrası hayat veren
umut dolu şiirlerinizle
dönüveriyorum hayata
en sadık dostum oluveriyorsunuz
en zor anımda
korkmuyorum öğretmenim!
siz varsınız!

öğrendim ki insan
aldığı notlarla insan olmuyor
öğrendim ki hayat
bir gözyaşıyla bitmiyor

korkmuyorum öğretmenim
sert rüzgarlardan
katı sözlerden,yalanlardan
sizinleyken doğrulardan şaşmam
öyleyse bırakmayın beni..



korkmuyorum öğretmenim!
hayat veren mısralarınız oldukça
korkulur mu hayattan
korkulur mu yalandan
yalnız değilim ki ben
en sadık dostum oluyorsunuz
gözyaşlarım akarken..

iyi ki varsınız öğretmenim
iyi ki mısralarınız var, hayat veren
karşılıksız sevginiz
yardımlarınız varken omuzlarımda
korkulur mu hiç
pes edilir mi hayata?

(Mısralarıyla bana hayatı,acıları,mutlulukları,gerçekleri öğreten Yasemin öğretmenime çok teşekkürler.)