7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1721
Okunma
Bu sabah güneş
Sinsice girdi penceremden
Hafif bir rüzgârla
Savurmak istedi sana dair ne varsa
Yapamadım
Sensizliği ellerimden bırakamadım
Sahip olduğum tek şey bu olunca…
Sevgiden yoksun nağmeler fısıldadı kulağıma
Saatlerce, saatlerce durmadan
An be an gözlerimde gözlerin
Bekledim, öylece bekledim
Duruverdim
Gidişinin yansıdığı duvara karşı
Kalbim ve yitik bedenim…
Bitirmedim ben sevgileri, bitirmedim
Çoğaltmadım hiçbir zaman nefreti
İçimde taşıdım
Senin yüreğinde taşımaya korktuğun
Büyük sevgiyi
Sevdim, evet
Cesaret edemediğin kadar hem de…
Bekledim ben her gece, seni
Sor kaldırım taşlarına
Epey ıslanmış olmalı yaşlarımla
Gitmedim ben senden
Benden gittiğin gibi
Terk etmedim yarınları
Sevdim, sen olmasan da
Sevdim senli umutları…
Dayandım
Senin gücünün yetmeyeceği acılara
Yapayalnız ayağa kalktım
Sen gibi, bir ele muhtaç olmadım asla
Evet, aktı gözyaşlarım
Ama en gerçeği, en acısı yüreğime aktı
Sen göremezsin
Bilemezsin…
İzledim, yıldızların kayışlarını
Her gece döküldüler birer birer
Sen çoktan kapamıştın güne gözlerini
Oysa benim için daha yeni başlamıştı kederler…
Sen yakınırken ayağındaki küçük bir çakıl taşından
Ben büyük kayaları deliyordum gözyaşlarımla
Sen isyan ediyordun her şeyde neden ben diyerek
Ben şükrediyordum daha da kötü olmadığından…
Özür dilerim
Hep tekil şahıslarla anlattım sevgiyi
Biz hiç çoğul olamadığımızdan…
Aslı GÜREMEN...
Cevap Yaz