Kayboldu İmgelerimiz Ne Yapsın ŞairArama sen dünyada bulunmaz Var olan şimdi bulunmayan insanlığın eşi İnsanlığa lanet okutuyor dünyada zalim Fikirsizlerin aç gözlünün üçü beşi Bak etrafına kaldı mı insanlığın Merhametin izi muhabbetin eseri Nefret ile koşan çok, insanlığa yok, Lanete destek veren beşer dersen çok Paramparça olan insanlık nasıl parçalandı Nefret cihana meydan okuyor Adım adım yürürken nefret İlmik ilmik gönül içinde sessizce dokuyor Sefil dersen oldu asil durur karşıda sırıtır Sezgi dersen da ağacında sallanıyor Nefret ile koşan çok, insanlığa yok, Lanete destek veren beşer dersen çok Şimşek hızıyla nefret inerken damarlara Yıkılıyor aslanlar bir bir Kaçtıkça insan yalnızlığa yalnızlığında çoğalıyor İyiliğe koşmadan eriyor Öteye gitmeyen adımların ürpertisi zamanı parçalarken Eyvah dan dan başka ne denir Nefret ile koşan çok, insanlığa yok, Lanete destek veren beşer dersen çok Şiirde imge ararken kayboldu imgelerimiz Ne yapsın şair bunda ne suçu var Şiir dersen ayrı bir dünya var içinde Gez ama oku yoksa hep yağar kar Gerçi okusak da içindeki dünyaya girsek de Şekil veren çok şekil içinde yerimiz oldu dar Nefret ile koşan çok, insanlığa yok, Lanete destek veren beşer dersen çok İşgal altında tüm fikirler siperler sanki Kimsesizlik yağar sağanak sağanak bir asır Kimsesizlik yok Rahman her an kulu ile ama Rahman’a layık kul çok ara bul sanki sır Muhasır bir gönül çıksa çıkmadan tuş edilir Cehennem yaşatılır ne yer demir nede gök bakır Ufukta umut açtı gözlerini hakikat elinde Koşarak geliyor kaç nefret sığınacak bir yer bul Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |