Merhametsiz Cihan Yıkılır Derimİman açılır gönülde rengârenk Âlemde bulunmaz imana denk Ömür onunla bulur inan ahenk İmansız ömür insan kul sefil İmansız kul gönül olur yüzsüz Niyeti fikri yolu olur onun özsüz Her zaman bilmese de o güçsüz İmansız ömür insan kul sefil Bak kâinata âlem zalim harap İşte zalim sonunda çeker o ıstırap İmanla yıkılmaz gönül ile mihrap İmansız ömür insan kul rezil İmansız ömrünü namluya sürer Zalim sanır ömrü ömrü güler Yaptığı yanına kar kalır ölmez İmansız ömür insan kul rezil Barikatın arkasında nefreti ile gezer Sanır imanlı olan uyur uyurgezer Nefretinle cesedin bir gün mümin ezer İmansız ömür insan kul rezil Kuyuya atılan Yusuf yine oldu Yusuf Zindanda kalması onun cihana sultanlığı Kuyuya atanın bunlar rezilliği İmansız ömür insan kul rezil Yusuf değildi taht sevdalısı Gök kubbede merhametti kapısı Gül açmaz diyenlere oldu gül yapısı İmansız ömür insan kul rezil İmanlı olandan heves arzu olmaz İmanla yol alan her iki cihanda hiç solmaz İman ile olan hiç yolda kalmaz İmansız ömür insan kul sefil Nefretle yanar dağ gibi yakanı yakar Nefis şeytanı sanmayın koluna takar Mazlumu zalim ağlatırsa sanmayın bakar İmanlı kul âleme gönüllere olur vezir Mazluma yağsa alev yağmur olur yağar Çile dolsa da hayatına elbet bilir dün doğar İman ile mümin merhameti gönlüne yığar İmanlı kul gönüllünde olmaz hiç gelgit Mümini her gören gül cemalinden tanır İman merhamet elbet mümin gönlünde kalır Müminin her sözüne inanılır nefret zor dayanır İmanlı kul âleme gönüllere olur vezir Zalim esse gürlese cehennem sonu akıbet Çile zulüm biter iyi olur muhakkak elbet İmanlı olan kulda bulunur elbet heybet İmanlı kul gönlünde zehre vardır panzehir Sabırla kulun sonu olur nurdan muhterem Âlemleri yaratan yüce Allah her şeye kerim Merhametsiz cihan yıkılır derim İmanlı kul âleme gönüllere olur vezir İmanlı kul âlemde merhamet kokan nehir Geç otur karşısına merhameti âlemi seyret İman ile âlemde ancak kurulur şehir İman gönülde ise müminde olmaz tehir İmanlı kul âleme gönüllere olur vezir Kul Mehmet iman ancak mümine yakışır Mümin imanı ile cümle âlemi barıştırır İmanla sabrın sonu gönülde açan bahardır İmanla gönüllere muhabbetle kurulur çadır İmanlı kul âlemde gönüllerde olmaz sefil Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |