RÛCU ET
RÛCU ET
Düşbaz uygarlıkların ey asil prensesi Bir halkın dilini kanatan sloganlarla karşındayım Madem adaletten söz ediyorsun Öyleyse aşkta ırk ayrımı niye Sen hangi ırkın prensesi Hangi sömürgenin aşk korsanısın Volkanlar kaynamakta “Mavi bir kadehten buselerin, magmalar gibi taşmakta” Damıt yüreğime soğuyan lavlaları Kinini kusmadıysan hâlâ Nasılsa emrine amadeyim Mezarlıkta soy beni İstilaya uğramış bir yüreğin son prensiyim Al elimden mihrine yazıldığım beni Çorak bir yürektir bendeki İçinde ihtişamlı aşk mabediyle İlhak et herşeyi Varsay ki ta ezelden seninim Varsay ki ebedim yok benim Varsay ki korumasız bir adayım Israrınla bir uygarlık yarat içimde Sen gücü elinde tutan prenses Bense esirin Halkıma verdiğim sözü tutamadım Talana muktedirdir yüreğimde Varsın depremler olsun Dumanlar tütsün Yeterki sen Sen “zuhur et içimde Ya beni bütünüyle ilhak et Ya yangın yerine dönmüş yüreğimden rûcu et Efkan ÖTGÜN Şiirin prensesi sevgili Songül ESKİ’ye saygılarımla. |