Çöl kavrukluğu
Çöl kavrukluğu yüreğimde…
Ağıtlı karanlıklar bir bir koşarken gölgeme, Bir yıldız kayıyor avuçlarımdan, Gök kubbeyi yırtıyor baykuş sesleri, Güneş sönük kalıyor yıldızların aksine, Seraplar kol gezerken, çorak tarlalarımda, En saf suretimi çıkınıma koyup; Seni…sana bırakıyorum artık ! Ayak uçlarım, dilime inat kanıyor bu gün. Bakışlarımı kaçırıyorum göğün göğsünden, Usturalar kaygan zeminlerde bilenirken, Issızlığıma sızan birkaç damla kan, Göz pınarlarımdan ciğerime usulca akan… En arzulu, en şaşalı zehri..acılarıma zerkedip; Seni..sana bırakıyorum artık ! Bu kentin kirli sokaklarında uyuttuğum düşleri, Bir atımlık barut kokan sabrımı, Ölüşlerime yetmeyen kefene sarıp, Zırdeli şafaklarda göz yaşı dökmeden, Vurmadan…kırmadan..dağıtıp dökmeden; Seni…sana bırakıyorum artık ! M.Güneş |