Öğretmendir Vefalı Gül Çiçek Yetiştirenİlimle yan yana o gece gündüz yaşayan İlimle öğrenciye ilmi o aşılayan Öğrenciyle ağlayan onunla o gülen Öğretmendir vefalı taze çiçek yollayan Beladan fenadan o ayrı durur yanaşmaz İlim fen bilim yolu onsuz olmaz açılmaz Onun yanında dirsek sürten gönül paslanmaz Öğretmendir vefalı taze çiçek sulayan Ömrü boyunca insan yetiştirir usanmaz İnsanların fikriyle zikri nedir hiç sormaz İnsan yetiştirir o yarına hiç yorulmaz Öğretmendir vefalı taze çiçek koklatan Ömrün yarısını da odur gülle süsleyen Mezun olduktan sonra güle güle git diyen Hayatın her yönünü bilgi ile besleyen Öğretmendir vefalı taze çiçek toplatan Kul Mehmet’im bu şiir Bekir hocama gitsin Ellerinden öperim Allah uzun gün versin Çoluk çocuğu torun ile beraber gülsün Öğretmendir vefalı gül çiçek yetiştiren Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |