Medeniyet Ah Medeniyet-1-Medeniyet ah medeniyet Ar namusla süslenir isen ne güzel olur Ah seni soyar soğana çevirirler Çıplak kalırsın üşürsün bilirim Ah seni taşıyamayanlar Kucağa almayanlar Yerlerde süründürenler Bilmez insan sensiz neler gelir başına Üzerinde yük gibi taşıyanlar Taşıyamayanlar Bir beden büyük Ya da dar gelen medeniyet Sus ağlama Anlarım halinden Bilirim solan güllerinden perişansın Ah medeniyeti taşıyamayanların ağır yükü Ah onların adımları sokaklara ağır gelir Taşımak istemez ah ne zor gelir Şehrin sokakları bu ağır adımlarla çöker Ah mevsimler sizlerinde rengi değişir Ah medeniyetsiz’lerin ağır yükü Sizi de yıkar Onlar ki sert granit taşları ezer Sizler nasıl dayanırsınız Ah asırların öldüremediği Güzel çınarlar sizlerde solarsınız Sınır iklim taşımadan Yok, olan edepli Namusla süslenmiş İman ile örtünmüş medeniyet Neredesin? Nereye kayboldunuz? Gün dönümü yine geldi Hala o şen türkülerin söylenmiyor Ayaklar çıplaktı gezerdi sokaklarda Sen ey kaldırımlar Şehrin sokakları o insanlar ne kadar hafif Kalırdı yürürdü üzerinizde Siz şehrin sokakları Ölmez hayatın sırrına Erişmiş gibi Siz onlardan önce uçardınız Sevinçle Ah olgular param parçasınız Kanıtınız var İnananlar az Ah algılama eksikliği Ah duruşlar Suratınız beş karış Yüreğinizde acıdan parçalanmış Yurtlar mı saklı Sukutun çığlıkları Cidarları parçalarsınız İnsanlar parçalanmaz Duymaz Mahkûmiyetin kurbanı olan Şehrin sokakları Kaldırım taşları İnsan yükü ağırdır Kulakları da sağırdır Yakıp yıkmaya da hazırdır Değmedi sana bir güzel kalemin ucu Medeniyetin var mı suçu Kendine iyi bak Sendin ak Tek dişi kalmış Canavara döndürdüler seni Sen sokul yamacıma Yorgunsun Ben taşırım seni omuzum da Bakma çok durgunsun Merhametin yolu uzun Yıkanırız denizinde Yağar üzerimize Rahmet Sus ağlama Nar’ımız büyük Senle olmaz karımız küçük Taşıdın ecdadımı cihana Cihan seninle güldü Sendin varımız İmanın gölgesinde gezerdin yarınımız Düşlerin sislerle kaplı bilirim Takıl koluma Yürüyelim yan yana Bakma sen seni taşımaza Seninle yanmaza Mevla’m yanımda Yardım eder Alır ey sokaklar yükümüzü Mevla’m kerimdir Biter inkârcı düşünceler sözler Çıkarız açığa seninle Biter karanlıklarda Işığa çıkmama cezan Sana bu cezayı verenler yok olur Seni gizleyenler gizli olur yok olur gider Sil gözyaşlarını Dur ben sileyim ellerinle Sen ağlama Mehmet Aluç Cidar: Duvar |