ONLAR GÖREVİ UĞRUNDA ÖLDÜLER (1)
Yaratmış olduğum, yirmibeş nolu,
Şairlik sıfatımı temsil eder bu şiir, Bu şiir hayatımın en önemli, Şiirlerimden birisidir. Ben, damarlarında kan değil, Mürekkep olan, damardan giren, Bir şairimdir. Aldım kalemi elime, saf masum, Tertemiz duygular ile. Duygularımı döktüm boş sayfalara, Büyük bir sinir ve öfke ile. Tarih 9 Mart 1990, Bütün gazeteler kara başlıklı. Ağlıyordu sanki gazeteler, Ayrıca o günkü takvim yaprakları, Ağlıyan sadece onlarmıydı hayır, Koskoca bir millet ağlıyordu. Kara bulutlar sarmıştı o gün, Yurdumun semalarını. Yazıldığı yer Balıkesir-Gönen, Çarşı camisi önü, Ömer Seyfettin meydanı. Sanki kana bulanmış gibiydi heryerim. Aldım kalemi elime yazdım durdum, Boş sayfalara en anlamlı şiirimi. Aldım kalemi elime, yazmakla döktüm, Sinemde biriken öfkemi. Hedef demokrasi, karanlık güçler, Basın’ a dikmiş gözlerini. Bu gördüğüm kaçıncı bayrağa sarılı tabut, Ortalık mahşer yeri, Unutmayın her susan kalemin ardından, Elbet yazan çıkar birisi. Nice abdiler, çetinler, mumcular, Polisi, amiri, savcısı, gazetecisi, bekçisi, Ve de aklıma gelmeyen diğerleri. En önemlisi vatan görevini yapan, Bu asil milletin türk askeri, Ölselerde yerleri boş kalmaz derim, Ben basit bir şairim, beninde onlar gibi, Yazmaktır görevim. Benim için farketmez, yazacağım, Kan’a bulansada heryerim. Tükensede mürekkebim, doldurun kalemimi, İnanın kan ilede yazar benim dolma kalemim. (1) Bölüm sonu. Harun Mutlu CIVANOĞLU Gönen-BALIKESİR (25): Damarlarımda kan değil mürekkep olan, (Damardan giren) şair. (8): Duyguları ile yaşayan şair. (24): Duyguları ile gönüllerde taht kuran şair. (1): Basit yalnız mechul şair. (5): Roman gibi şiir yazan şair. |