Bu âlemi sen boş mu sandın ?Bu âlemi sen boş mu sandın boşa bakarsın Onca güzel insan boşa mı yaşadı yanılırsın Boş heybeyi iman ile doldurdu bak gittiler Sende peşinde iman güzelliği git diye iz bıraktılar Küfre dair ne iz var ise âlemde sildiler İnsanlar mutlu olsun diye canlarını verdiler Çok can gülsün diye candan şahadeti seçtiler Sende peşinde iman güzelliği git diye iz bıraktılar Yıllar var ki yollarda savaş ile ömür geçirdiler İnsanlık gönlünde iman kalsın diye can verdiler Bir can zayi olmasın diye yola çıkıp birçok can verdiler Sende peşinde iman güzelliği git diye iz bıraktılar Ne bakarsın salak salak sana insan ol dediler Boş gönülle yola çıkıp gayesiz yaşayıp öl mü dediler İman başucuna al onunla yaşa son nefesin ver dediler Sende peşinde iman güzelliği git diye iz bıraktılar Kim hakkı silmek istedi ise onu âlemde sildiler Hak ile imanı gönülde âlemde silinmez bildiler Sanma boşa yaşayıp onlar boşa öldüler gittiler Sende peşinde iman güzelliği git diye iz bıraktılar Dünya malına gönül vermediler gönülden sildiler Mutlu olmayanın mutluluğu için gece gündüz çalışmayı bildiler Nur Kur’an Nur Resulü candan sevip yolundan gittiler Sende peşinde iman güzelliği git diye iz bıraktılar Gönül sarrafı oldular gönülden sevdiler Gönülden sevmeyeni sevmesini istediler Yakıp yıkanı yıkıp rezil sefil mezara gönderdiler Sende peşinde iman güzelliği git diye iz bıraktılar Zalimin elinde dert çekenin acısını gönülden bildiler Ecdadım o benim iman ne güzel dediler gönülde gezdirdiler Bir an imansız gezmek zulüm dediler böyle bildiler hep güldüler Sende peşinde iman güzelliği git diye iz bıraktılar Kâinat güzeldi onlar güzeldi hayran kaldı onlara kâinat Onlar bunca can verdi demediler sana var git sende yat Bir parça imanı gönlüne al içine sende bir parça güzellik kat Sende peşinde iman güzelliği git diye iz bıraktılar Dudakları altında dilleri oynamadı gönül kırmaya Elleri hep uzandı gülümseyerek gönülleri sarmaya İstemediler dünyada saltanat sürüp burada kalmaya Sende peşinde iman güzelliği git diye iz bıraktılar Bildiler hep dünya fani mal mal deyip övünen hani Dünya benim diyen dünyalık biriktirip kalan hani Emanet canı emanet gibi taşıdılar etmediler zayi Sende peşinde iman güzelliği git diye iz bıraktılar Ne koşarsın sonu olan dünyanın sen soluksuz peşinde Onlar dünya tarla dediler sürdüler imanı ektiler ilk günde İman dünyada hasadı ahirette bildiler ta o fi tarihinde Sende peşinde iman güzelliği ile git diye iz bıraktılar Kul Mehmet’im dünya fani bildiler ona gülümsemediler Kamil olmayan kâmil ölmez ahirete hesap veremez bildiler Gülmeyeni güldürmek için güldürtmeyenin dersini verdiler Sende peşinde iman güzelliği ile git diye iz bıraktılar Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |