Gelmesin İstemem Semtime Huzur
Ben ömrümü çile üstüne kurdum.
Gelmesin istemem semtime huzur! Yıllardır boşuna kafamı yordum Gelmesin istemem semtime huzur! Umrumda olmadı ne ün ne de şan. Azalmadı arttı benle uğraşan, Ben kendi kendimi ettim perişan Gelmesin istemem semtime huzur! Sorma bana, “neden bu sefil halin?” Henüz baharımdı, soldu bak gülüm. Belki ihtiyacım; şu anda ölüm Gelmesin istemem semtime huzur! Arama boşuna, sende yok kusur. Yüreğim, gözünde yıllardır esir. Gelse de zamansız, etmez ki tesir Gelmesin istemem semtime huzur! |