Aşkımdan Kan Damlıyor Bu Bekar Odasında
Hayalin gözlerimde sonsuza uzanırken,
Kalbini dinliyorum gönlümün yarasında. Bir albüm yaprağında anılar kıvranırken, Ruhumu sokuyorsun bu tavan arasında. Saatler on ikiden sabaha yol alınca; Depreşiyor içimde iflah olmaz yaralar. El ayak çekilip de bir hayalin kalınca: Çatırdayan ruhumda patlıyor tabancalar. Sen ruhumun katili eli kanlı birisin. Hangi yana uzansam kanlı gölgen arkamda. Sevdanım damarına saplanmış cam gibisin. Aşkımdan kan damlıyor bu bekâr odasında. |