YAZGI...
Utangaç bakışlarına yapılan övgüler;
Ve görmüyordu ömrünün baharını; Yüreğin okşamıyor kumral saçlarına Ne de Sevdan göz ediyordu. Seninle genç kızlar Kış çimenlerini kurutmadan önce Yazgı senide benim gibi çok görüyordu Benimde tatlı umudum ölüyordu Nasıl çekip gittin, nasıl; Sevgili arkadaşı gençliğimin Uğruna ağladığım umudum Bunlar mı o sevinçler, Bu mu dünya dedikleri? Yazgısı bu mu aşklar, olaylar ve sevinçler Öylesine sözünü ettiğimiz seninle birlikte Yazgısı yaşamın sonu insanoğlunun Her gün biraz daha yıkılıyorsun Elinde uzaklarda kalan çıplak mezarlar Ve soğuk ölümü adres gösteriyorsun İnanki daha mutludur kara topraklarda Mezarlıklarda açan beyaz zambaklar Gençliğin güzelliğin farkındalıksız gelip geçiciliği Solan çiçekler kadar hızlı Düşen yapraklar sonbahar gibi Özlemle bekler düşler ilk baharları kır çiçekleri... Nurten Ak Aygen 10.11.2015 |