ÜŞÜDÜ GELİNCİKLER
Biliyorum
Anlaşılmaz bin dert ile muzdaripsin. Ne etsem, ne yapsam da Sana ulaşamıyorum, Sıra sıra o aşılmaz Karlı dağların arkasındasın. Sanki sensin gelincik tarlaları, Hepsi sana dönük gülümsüyorlar Sen de dönüp bakmaz mısın? Yanaklarında açılmış gibi Dostça salınıp selamlıyorlar, Bir tanesini saçlarına takmaz mısın. Zaman ve süreçler onların Hem dostu hem de düşmanıdır; Bir solukta açtırır Bir solukta soldurur, Her solgunluğu ve de ölümü, Diriltemez bulutların gözyaşı, Üşür, çiçekler de solar sevgisizlikten Esirgenen tebessümü beklerken. Belki sen de bilirsin Her nebatın da canı ve ruhu vardır; Hepsi de insana adanmışlar En vefalı gönüllük onlarda, Dağ bayır, en ıssız ormanlarda Senin için açar, sana en güzel Sevda şarkıları söylerler. Sen de onları duyar mısın. KEMAL POLAT / 8 KASIM 2015 |
Güzel insanın güzel şiir yazan gönlünü kutlarım.
Beğendim.
.................... Saygı ve Selamlarımla...