Öyle bir çınar ağacı ki, memleketim
ölümsüzlüğü yakalamış gibi kökleri,
Tek dalına ve yaprağına dokunulamazdı
Kadim toprağına sorgu yapılamazdı.

Şimdiyse karlar yağmış dağlarına
Menhus ve hırsız tilkiler
Hep fırsatı kollamışlar;
Dalmışlar o güzelim bağlarına.

Memleketim, ıssız bir bayırda,
Açmaya çalışan yalnız bir çiçek
Hırsla saldıran düşman rüzgarlar
Çırpınan çiçeğimi yok edecekler.

Memleketim ve insanları,
Ne kadar ağır ve derin uykuları,
Dağlarına yağan karlar altında
Donacaklar, ama yok hiç birinin haberi.

Memleketim eri’ni bekleyen görkemli bir gelin
Sabır törpüsü hep narin ellerinde,
Gelmesini bekler umutla ve de soluksuz
“Gelsin artık gelsin” der, “sahibim – erim.”

Memleketim, dünyada yaşanacak
Münbit ve verimli en güzel vadi,
Kokuları duyulan tatları hiç unutulmayan
Dünyanın en güzel çiçeği ve meyve bahçeleri.

Kemal Polat0 04 10.2015