DOSTTA VEFA YOK
Bilen bilir beni, vefa ararım
Dost diye sarıldım, dostta vefa yok Hani yıllar yılı yara sararım Dost için yoruldum, dostta vefa yok Gözlerim yollarda, dostu arıyor Gölgesi bizimle sanki yürüyor Gören eş, dost, nerde diye soruyor Bilmeden vuruldum, dostta vefa yok Duygusallık biz de, bitti diyorlar Sadakat bir yere gitti diyorlar Bu gurur kimleri yuttu diyorlar Gönülden kırıldım, dostta vefa yok Baktım çatal çeşme hüzün akıyor Bayram yeri, melül melül bakıyor O dostun yokluğu, bizi yıkıyor Öldüm de dirildim, dostta vefa yok Bizim; dostumuza, kastımız olmaz İstenmeyen yerde, postumuz olmaz Hele ki; kem gözle, restimiz olmaz Yay gibi gerildim, dostta vefa yok Ararız, anarız, dostu her yerde Nasılsın bilelim, bir haber ver de Biz gibi lazımsın, sende bu yurda Hatalı görüldüm, dostta vefa yok LUZÜMSUZ, dost olan dostunu bilir Eğer gerçek dostsa, dost için ölür Gün olur bu sözler, yadigar kalır Aktım da duruldum, dostta vefa yok Sadık DAĞDEVİREN 31.10.2015-Şiir Sokağı |