DAĞLARBenim ne me dağlar Son bulmuş göklere sevdaları Oturmuşlar eli-kolu bağlı Sevinsin! Kar çiçekleri,tarla kuşları Neylerim semayı kuşatmayan bakışları Çağırın insanları Başlayışım, bitişim İnsanla benim işim Üzülür ayağım yerden sevinirim Asılırım kayan gece yıldızına Yaşama inadına Bakıyorum insanlara Çığlık çığlığaymış boşluk Dönmeli diyorum yarısından uçurumun Bilmediğin, görmediğin Tırmanmalı insan dediğin Çorakmış toprak ’Kanı yıkıyormuşlar kanla’ Ne çıkar Yaşamak istiyorum insanla Vurgunum insana,vurgun İlla kanat çırpanına Saçılıp serpilmedin,seçilip ele gelmedin İçlenme; ağlamadın, gülmedin Tebessümdür insan dediğin Bir sabah uyan süheyla güzellere Yüreğine in, yüreğine Kimselere demeden Elleri incitmeden Koş..Koş..Koş... Usanç olmasın gitmeden ve gelmeden Öğüt azığını suyu bitmez değirmenden İç yanmayı yaşa Motor ol kaç zamanlı Yak kendini gürlemeden Yiyeceğiz ham meyveyi Devşirip, derilmeden Neylerim dağları Çoktan yüz çevirmiş sevdalıları Oturmuşlar eli-kolu bağlı Hayrettin YAZICI |
yüreğine,kalemine sağlık.
selam ve saygılar...