Yüreğimde kasvetli bir hava var bugün
Kapalı ve parçalı bulutlu
Geceler zifiri karanlık ve soğuk
Attım yine kendimi küf kokulu dört duvar arasına
Şöminede yanan ateşin karşısında sabahlarken
Elimde beyaz şarap kadehi
Cama vuran yağmurun sesi
Alıp götürür beni…
Sana doğru
Güneş yeniden doğacak penceremden
İçimi ısıtacak
Hayat böyle anlamsız işte
Hayat tiyatrosunun son perdesinde
Etrafıma gülücükler dağıtmaya çalışsam da
Gözlerim ele veriyor
Mutsuz hüzünlü ve donuk bakıyor

Dedim ya!
Hava gibi yüreğim de kasvetli
İçime bir hüzün çöker
Pencereme vuran,
Her yağmur damlası ayrılığın habercisi mi?
Ya da yalnızlığımın bam teli mi?
Bende bıraktığın sensizlik
Gök mavisi umutlarımı griye boyar
Sevdanın rengini de siyaha…

Ve sen sevdiğim
Yine dik başlı
Yine feveran
Ve yine asi…
Gök gürlüyor
Çakan şimşek sesleri
Yanan şöminenin alevine karışıyor
Yağmur da şiddetini artırmış
Yağıyor üzerime gri gri...

Yüreğimde ki kasvetli hava
Dağılır bedenime
Fırtınalar kopacak birazdan
Şimşekler çakacak
Gök gürültüsü sesleri arasında
Yıldırım düşerken gönül tarlama
Arıyorum senin sesini
Girmesin dünyamıza ayrılık diye

…Ve gözlerim…
Akan gözyaşlarım yağmura karıştı
Hissetmezsin sen!
Sabah ayazında üzerine kırağı düşmüş demir misali
Ellerim de buz gibi soğuk
İçim de girdaplar
Beynim durmuş
Aklım karma karışık
Bilmiyorum ne düşünür kendince…

Yüreğim yine yanacak, yine kavrulacak
Kahredecek belki sensiz hayata
Yalnız kalmışlığına...
Ama her kasvetli havada
Bir kadeh beyaz şarap
Ve sensiz geçecek zamanda
Saçlarıma düşecek kar taneleri
Hatırlatacak hep seni…

//Hava ne kadar kasvetli, bulutlar gri de olsa, sen yüreğimde çakan şimşek gibisin//

Mustafa KARAAHMETOĞLU
26.01.2014