BABAMBu gün günlerden hüzün Bugün günlerden yalnızlık Bu gün günlerden gözyaşı Bu gün günlerden sensizlik Uykusuz gecen gecenin bir ardından Gözlerimde hayalin ile kalktım Kulaklarım bana seslenişini Bana sevgi dolu bakışını Kaçamak bir sarılışını aradı Sahi sen neden bana hiç sarılmazdın Ben sana neden seni ne kadar çok sevdiğimi söylemezdim Düşünüyorum da İnsan olmak zor sanatmış Kolaymış duyguları sandıklara kilitlemek Bilmeden en olmadık zamanda Kilidin kırılıp karşına çıkacağını Biliyor musun ? En zoru ne Hiçbir zaman kavuşamayacağını Sana asla gelmeyeni Bile bile özlemek Benim seni özlediğim gibi Ara ara sana geliyorum Ama olmuyor Soğuk toprağı sarmak Seni sarmak gibi olmuyor işte Bu aralar sana her zamankinden çok ihtiyacım var İçimde bir kor büyüyor duraksız Her şeyinle özlüyorum seni Bana gülümsemeni Hatta bana kızmanı bile özlüyorum Biliyorum şimdi yukardan bana bakıp Ah benim deli kızım diyor gülümsüyorsun Gözlerimden akan yaşlara kızıyorsun Ne yapayım babam sen söyle Çok uzun zaman oldu Senin kokuna hasretim Sohbetlerine açım Kimse senin gibi olmuyor Yerini hiçbir şey doldurmuyor Ben her yaşımda senin yanında Küçücük bir kız olurdum Şimdi ise ruhum çok yaşlandı Bir garip oldum Kanadım kolum kırık Sen akıl hücrelerimde dolaştığında Rüyalarıma da uğramıyorsun artık Bir yalnızlığın tam ortasında bırakıyor beni Sana özlemlerimle kavrulmamı izliyorsun Hani diyorum Bu kadar erken gitmeseydin Beni ağız dolusu baba demekten mahrum bırakmasaydın Ama olsun sen sakın üzülme babam Senin özleminle yanmak bile bana huzur veriyor Biliyorum ki sen her zaman yanı başımdasın Belki biraz geç olacak ama Babam ben seni çok ama çok seviyorum |
Emeğinize, yüreğinize, nefesinize sağlık Nurcan hanım. Eminim bu içten seslenişi duymuş ruhu şad olmuştur mekanı cennet olsun babanızın ..
Hele ki final dizesindeki o sesleniş yüreği pare pare edercesine kulağımda asılı kaldı. Can-ı gönülden alkışlar güçlü kalem ve yorumunuza..
Saygılar...