Muamma
Hep çok şey kalır söylenecek.
Kelimelerin haddini aşar anlatılamayan. Ve susar eli mahkum insan ! Umutsa emanet kadere Gider beklediklerini erteleye erteleye.... Arkada sarpa saran Aşılamamış yollar bırakarak Dönüp dönüp bir kez daha bakarak. Kalan keşkeli Giden mecbur belki. Hayat zamanın yiyeceği, İnsansa nasiplendiği kadar minnetli, Teselli olur andan çaldıklarıyla Bir o kadarda kırgındır yaşayamadıklarına... Zehra Asuman |
Beğendim, Tam puan...
Şiiriniz çok harika.
Kutlarım...
....................... Saygı ve Selamlarımla...