Bence ölüm“Onurlu bir rüzgâra kardeş olmaktır/ Sorgulamadan masumiyeti masum kalabilmektir…” Sevgiler tımarlandığından beri Saygıda bitti üryan dağlarda Zamanlar nefret sığınağı Gölgesi bozuk yazların Ayrılık karanlık bir Orman kuyusu… Gülüm! Ölmek makûs talihe Meydan okumaktır bazen Derinlerde acı sökmek köklerinden Kara bir örümcek ağına ağıt bağlamak “En şereflisi de kavgada ölmek Gün yüzlü karanlıklara inat…” Ne o sendemi ağlıyorsun sarı yıldız Diyebilmektir bazen ölüm… İnsan kırıldı ellerimizde Hançerede bağ bozumu Dil saklanıyor dağlara Kendini deşifre hayat Allanamadık Dallanamadık Listeler dolusu adımız Çentik atıldı yaralara Potinlere sindi akıl Kan bulaştı duvarlara Oysa! İki dirhem sevgi ekecektik Çiçeğe durmuş alınlar boyu Tarlalar boyu/ İsyan var isyan Yürek çalmak değil Kuru üzüm dallarından Devrilen çam/ Giden insan Bence ölüm Ardında onurluca yaşam bırakmaktır Her gün ölmekten iyidir bir defa ölmek Hüzün kurşunlarına inat Barışa gelmektir Bakışları kınalı Gençlerle… |