GÜNEŞE AZ KALDI
Bu şiir, 27.10.2009 tarihinde dünden inciler listesinde yer almıştır.
Hüznün gözyaşını döken bulutlar Asılı kaldı eşiğimizde. Gülümsemeyi unutmuş dudaklar Zulmün zemherisini yaşar En umulmaz korkular titreşir yüreğimizde. Mevsimler mi değişti Yaprakları neden karadır ağaçların Oyun mu oynuyor bize yoksa bahar Ölümün aydınlık yüzüne gülümseyen Cıvan gibi oğullar Çatal yürekliler Kurbanı oldular yeşermeyen baharın. Çeçenistan’da kalmış bir yanım Bir yanım Kırım’da Kosova’da, Bosna’da, Hersek’te Akan kan benim kanım. Denizler akıyor gözlerimden Denizler boşalıyor damarlarımdan Musul’da, Kerkük’te inleyen Yaralı bir ceylanım. Neden türkülerimiz acılı Umutla kanlı bıçaklı Neden kanatları kırık her kuşun. Nedir yüreğinde büyüttüğü kin Eli silahlı El kadar Filistinli çocuğun. Ey acılara demir atmış gemiler Ey pusuya yatmış kâbuslu geceler Güneşi avuçlamak için doğurmaktadır bebekleri Yüreklerinde kin büyüten anneler. Kış tünemiş talihimize Sıcak bir bahar bekler yüreğimizdeki ayaz. Ağlama Ağlama ey gün görmemiş İçimde yetim büyüyen çocuk Güneşe az kaldı Dayan, dayan biraz. Mehmet Sait Uluçay |