Kıskansın El Alem
Ey günlümün sahibi
Ey yolumu aydınlatan göz aydınlığım. Günah kıskacındayım Tut ellerimden boğulacağım. İzbe sokaklarda, ıslak kaldırımlarda Yeter anlamsızca yaşadığım. Ey bakışlarını kalbimden esirgemeyen Ömrümce hıyanetimden utanacağım. Gıdasız ruhumun ıstırabıyla Koştum sofrana aç kurtlar gibi. Karanlık dehlizlerde ışıksızım ben Aydınlık çağlara al bu garibi. Keşke gölgen olsaydım senin Asırlarca sürsün isterdim birlikteliğim. Kalbime gir Seninle dolayım sevdiğim. Gönül verdim, sevdalandım Ateşle serinler yüreğim. Cesaretim yok yüzüne bakmağa utancımdan Ondan kan çanağıdır göz bebeğim. Çaresi ol derdimin, ışığı ol gözlerimin Aydınlansın beden ülkesinin sarayı. Kalbim, ikametgâhın olsun Kıskansın el âlem başımdaki sevdayı Mehmet Sait Uluçay |