SON YOLCU
SON YOLCU
Kelimeler, tanıdığın en basit oyuncağınken Harflerin yeri şaşar mı? İnsanın döşü sızlar mı hiç Ya da... Dilinin ucuna dizilen duygu fırtınası Boğazında düğümlenir mi Bu gece oradayım Öyleyim işte... Sadece yüreğimle konuşmak Bir nefes de kendim için almak istiyorum Lal de olsam o anlayacak beni İçerime akıttığım gözyaşlarımın sebebini titrek sesimi ürkek bakışlarımı sormak istiyorum ona Ağaçların yeşili Gökyüzünün mavisi yok oldu Aynadaki ben, biliyor beni ama yine de sormak istiyorum kendimi ona Ruhumu bu gece yolculuğa çıkardım Bu eller, bu beden Bu kan çanağı gözler benim değil Her şairin bir eylülü olmalı demiştim ya Nasıl da dökülmüşüm yaprak yaprak Hazana teslim olup Ekime düşmüşüm bilmeden Son rüzgârım da geçip gitmiş üzerimden Son vapur da kalkmışken bu limandan Sanırım Karakışa da hazırım Söyler misin yüreğim Ne yöne gitmeliyim kaybetmeden pusulamı kendimden çıkmadan imkânsız olmadan Ne yapmalıyım İçerimde cam kırıkları var sanki Ellerim acıyor Yalnızlık kanatıyor beni Yine, beşinci mevsimi mi beklemeliyim Hani umudun rengi mavi demiştim ya Şimdilerde renksizim Griye çalan gökyüzüm Çingene zindanı gecelerim var Yıldızlar bile tek tek bıraktı beni Değil gökkuşağıyla dansa kalkmak Arada bir gülümseyecek güneşe bile hasretim... Söyler misin yüreğim Ruhumdan ebedi mi gitmeliyim? Selda YILMAZ |