HELALİN EN KRALINI BIRAKTIM SANA
Helalin en kralını bıraktım sana
Yunus der ki ‘’Yandı bu gönlüm, Yandı bu gönlüm. Yanmada derman buldu bu gönlüm” Aşka düşen anlar aşık’ ın halini Zindanın kokusunu almayan Rutubetinde yaşlanmayan âşık Neylesin bu ömrü... Kansız nefes alıp veren Ayazda zatüre olmaz Son yolcudan haber geldi Ölüler dilek tutamaz Ömrümsün ölümümsün Dediğin kutsal aşkını Orta mahallenin kırık çarşısında Boş bir hevesin uğruna Haraç mezat sattın ya Helalin en kralını bıraktım sana Yırtık kazakta İliksiz düğme misali Ömrümün düğümlerini nasıl da çürütüp attın Bir tutam paçavra gibi Bir köşeden diğerine İğne iğne irdeleyip Üzerime kibrit çaktın Kolum kanadım çaresiz düştü yana Mor şimşek bayramın olsun Helalin en kralını bıraktım Sana Ne yangınıma damlaydın Ne de çektiğime bedel Sırsıklam kör kütükken Şimdi zerreme muhtaçsın sen Doğum sancısıydı sanki Aşkın ateşinde yanmak Siyah beyaz soluk resim Cellâdına kanıp aldanmak Cahillikler düz değnekmiş Gayri neyleyim bu ömrü Şimdi, yarım cümlelerim özgür Bir nefeslik duman Döner durur başımda Artık çok uzağımdasın SELDA YILMAZ |
Saygılarımla...