KAHVERENGİ PAPATYAKAHVERENGİ PAPATYA Sevdanın papatyalar bahcesinde Gönlümü mest eden kahverengi kelebekti gözlerin Aklımı susa çeken düşlerime güneşler getirmişti Aşkın müjdesiyle şafaklara yıldız yıldız uyanmıştım Seni özlemek üşümek gibiydi bir bahar akşamında Yağmurdan sonra gökkusağını beklemek gibiydi Seni özlemek... Yüreğime ilk cemre gibi habersiz düştün Çehrene düşen sevecen bakışını seyretmistim şimdilerde Albümdeki resminle barışık kalmanın kavgasındayım Özlemiyorum desem duygularima nankörlük olur Şarapnel çarpmış gibi sızlayan yanım Geceyi ezana bağlayacak kadar sancılı Gökyüzünden akan nehirler kadar soğuktu üsümelerim Saçlarımı savuran rüzgarım nefessiz Sana yanmışlığım çakılı duruyor yüreğimde Hasret yanığı tenim utangaç sular gibi Aktığım şehrin sokaklarında Çoğalan özleminle can çekişiyor Ellerime kuşlar konmuyor artık Dağ dağa sırt dönüp bakmışsada Her gece bir sabaha Her yalnızlık bir kalabalığa kavuşur Aşkın destanını en iyi Bulutlar toprağa anlatır En az seni sevdiğim kadar gürler En az seni sevdiğim kadar ağlar Her akşam içli bir yakarıstır Özleminle ölüşüm... Selda Yılmaz... |