Sin !
Sen Tanrıya isyan değil,Tanrıyı inkarımsın.
Varlığıma kavuşup, Yokluğa düşüşümsün. Seninle zengin olup, İflası çekişimsin. Bir aşka zehir katıp, Kadehle içişimsin. Güneşimi çalıpta, Zemheride bin sızı, Dişlerim çarpa çarpa, Donarak ölüşümsün. Hayalime resmini kazıyarak jiletle Sırra kadem basarak, arzı terkedişimsin. İnandır bu kalbimi ,Geri gelmeyişine İnandır bunca sözü, Yalanla ördüğüne Haydi Gelde öldürüp yere ser bedenimi Toprağıma gömerek bitir serüvenini... Berrin Nilgün Kılıç |