NEYLEYİMGam taşırım kırk yıldır, kırk bin yara gönlümde Söylesem de derdimi az sanırlar, neyleyim; Hüzünden başka bir şey, gel de ara gönlümde Feryâd-ü fiğan etsem, naz sanırlar, neyleyim. Dışıma aldanmayın, yarıp bakın göğsümü Kahırdan çürümüştür iç organımın tümü Dudağımdan süzülen bir acı tebessümü Mutluluktan duyduğum haz sanırlar, neyleyim. Yandım da, ne alevi, ne harı göremedim Zifiri karanlıktan neharı göremedim Oniki ayım da kış baharı göremedim Ağustos’ta üşürüm, yaz sanırlar, neyleyim. En güzel yıllarımı sülükler emdi tek tek Hafızamda kazıĺı o yüzler kimdi tek tek Peşim sıra havlayan itleri şimdi tek tek Saymaya kalksam burda, söz sanırlar, neyleyim. Şükür, yoktu hayalim öyle şöhrete, üne Yarınlardan vazgeçtim, bütün emeğim güne Hak’tan gelen her cefa, başım gözüm üstüne Yamalı umudumu giz sanırlar, neyleyim. 24 Eylül 2015 |