ANNEDeseler ki; “Hayatta unutmadığın an” ne? Senle geçen her anı, unutamam ki Anne… Son hamlende içime attın hüzün tohumu Bu hüzün sarmaşığı beni sarmalar artık; Yokluğundaki tufan savururken ruhumu Gönül vuslat gününü, düşleyip, dalar artık. Kapanmıyor bu yara, günbegün azar oldu Toprak evin olalı, buralar mezar oldu. Gökteki bulutları gözüme asıp gittin Sana rahmet umarak düşüyor her damlası, Sinendeki közleri sineme basıp gittin Sana cennet görünür, bana dünyanın yası. Gülemem… Sensiz yaşam kızıyorken ömrüme, Her nefeste Azrail sızıyorken ömrüme. Sözlerin kulağımda, duâların mirasım Hayalin kanatırken kabuk tutar mı yara? Bilmem, biter mi bir gün, bu tükenmeyen yasım Suretinle suretim mıhlanmışken duvara. Artık her gecem kahır, artık her gün âh bana Hayat fırtınasında yok artık penah bana. Pınara döndü gözüm, oysa daha çiy idim Sen kokuyorsun diye ıslanmaya razıyım; Kırk yıllık çocuk iken, bak bir günde büyüdüm Geriye döneceksen uslanmaya razıyım. Ben hâlâ küçüğünüm sakın görme dev beni, Saçımı okşayıver, rüyalarda sev beni. Dindi mi acıların, eriştin mi rahata? Rahat ettirmediysem, hakkını helal eyle; Dilerim rahmetinden misline misli kata Allah’ım! Yer altını Anneme zelal eyle. Gönlümü söylediğin sözlerle avuturum, Ecel gelene kadar sanma ki unuturum. Deseler ki; “Hayatta unutmadığın an” ne? Senle geçen her anı, unutamam ki Anne… 10 HAZİRAN 2014 |
Bana diyorlar ki; gözündeki yaşla, sigara markası mısın?
Kime nasıl diyebilirim, kim neyi, nasıl anlar? Annemin kullanamadan, yarım bıraktığı kokusunun adıyım diye.
Annelerin kokusu bile, ölene dek unutulmaz Mustafa Sade.
Bütün annelere Allah'tan Rahmet dilerim.
Saygıyla.