KÂFİR (GAZEL)
Ne anlatsam, benim dünyâm yıkık bir hânedir kâfir.
Gidenler gitti, ardın gam, ömür bîgânedir kâfir. Kader bildim, boyun büktüm, yıkılmaz dağ idim çöktüm Sinemden lav edip döktüm, gönül mestânedir kâfir. Başım hicranla dolmuşken, keder hülyâmı yolmuşken Yeisler karga olmuşken umut bir dânedir kâfir. Visâlin nefsi gemlerken, hayâlin bağrı demlerken, Muhabbet gamla damlarken, kinin peymânedir kâfir. Dışım kahrınla kahrolmuş, bağım kor, güllerim solmuş Dikenler kaplı bir yolmuş içim vîrânedir kâfir. Ki ben zannetmişim gülden, zehir damlattı kâhkülden Yeter dur, parçalandım ben okun kaç tânedir kâfir. Nasıl olsun helal hakkım, kızıl kan oldu âfâkım Perîşan şimdi idrâkım, akıl dîvânedir kâfir. Mefâ’îlün / Mefâ’îlün / Mefâ’îlün / Mefâ’îlün • — — — / • — — — / • — — — / • — — — |
Gönül dostu; şiirler ustaca beyitlerle gazel oluşmuş...
Beğendim...
Kutlarım...
.......................................Saygı ve Selamla.