Aşk demi sevgiyle erdem, tutkudan pek ıraktır. Özge duyguyla düşle, belki bilinmez farktır. İlk aşk efsunlu kadeh, bir yıllanmış şaraptır. Yerde düş, gökte gerçek; ölmeye hep ramaktır.
Ay yüzün anlamını yitirmezdi sadece. Çoğalırdın bende sen, erirdim hecehece. Unutmaya sebep çok, malumu vefasızlık. Kaldı ki yari olsun.. yok haliyle de bence.
Sevdalanmak sevginin, ateşinde yanmaktır. Bir ezgi tınısında, mucize aramaktır. Sevene en yüce haz, ahenginin saflığı. Billur arılığıyla pırlanta durulmaktır.
Ondurmaz derttir maşuk, aşığın öldürendir. Bir vuslat hayalini, ona fazla görendir. Aşkın sırrı erilmez, açıklanmaz sevmektir. Bitebilmiş umutla, ona hasret ölmektir.
Sevene kadim miras, umarsızca ummaktır. Kalanı dert ve hicran, orda derman bulmaktır Belki bundan sevenin, sevdiğine kıyması. Sonrası bildik masal, bir hayale dalmaktır.
Kutlu Ayyüce’yim ben.. fersiz kara gecede. Aşk hengâmından uzak, özde sevgiye perde. Hancı viran, han izbe, giryan üsresi yerde. O dem, bu dem halimiz; divaneyken hemderde.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Divane şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Divane şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ziyaret ettiğim sayfanızda yüreğinin sesi kaleminizden şiir olmuş dökülmüş okunması gereken bir eser meydana gelmiş sizi ve kaleminizi canı gönülden kutlarım bu harika eseri bizlerle paylaştığın için ayrıca teşekkür ederim nice böyle güzel eserler görmek dileğiyle yüreğine sağlık kalemin daim ilhamın bol olsun selamlarımla kalın sağlıcakla
Eğer bir "ben" olma haliyse, ilk olanı.. o halde aşk-ı evvel gibi olanı yoktur.
İkincisi de olamıyor kuvvetle muhtemel; orijni ve safiyeti, periyodizal tecrübiliğie dönüşmüş oluyor.
Bir başka yerde, bir (aşk) eylemci kural olarak yazmış olduğumuz gibi; aşk-ı evvel ışkın kıran ve devamındaki aşk-ı sani, aşk-ı salis ya da aşk-ı rabiler ise yorgunluklar dizgesi olmaktadır.
İki Ayak İzidir Hayat // Türk Devrimi Mensur Şiirleri // Önder Karaçay
* ÖNEMLİ * Bu şiir hem öldürür, hem de kurtuluş reçetesidir. İmanı olan alır kullanır, imanı olmayan canlı ölür. Oku, okut, duyur, paylaş, insanlık Türklerle bir kez daha kurtuldu. İnsan ol put paraya satılıp helak olma...
İki ayak izidir hayat, Geride kalır izi, Ya ahlaklı bir isim, Ya da ahlaksız bir ihanet, Hangi insan bunların, Biri olmadan olur bayat! Öyle insanlar var ki; Mustafa Kemal Atatürk gibi, Fikri özgürlük ve insan olana hayat!…
İnsan olan hayatta yalpalamayan insandır. Bir ayağı çıkar, bir ayağı bende insanım diye, İki ayağı çukur olanın insanlığı yoktur. Ya insan olacaksın, ya da insan değilsen, Çukurunda kalacaksın!
Seçim zamanı dedi mahşer tufanı, İlahi tecelliyle sana, Seçmezsen ilk insan Adem gibi doğru ve yanlışı, İnsana yakışır gibi gidersen yanlışın peşinde, Sende zalimler gibi canlı helak olacaksın.