Benim usul boylu, nazlı Elif’im.
Kor
sevdadan, çerağ gibi eririm.
Gönül kıblem, yüzüm sana dönerim.
Mihrabımdır gözlerinin elası.
Bakışların, peyga olur yaralar.
Seni söyler
gönül, seni arzular.
Sevin olmadıkça, acun ne yarar?!
Ahirlikte geçer, belki yaresi.
Söyletme evveli, derdim büyüktür.
Yüreğim
sevdadan hayli eziktir.
Garip sana aşık, seni seviptir.
Bildin mi sendedir emi, çaresi?
Bilirim gider de, daha gelmezsin.
Göktürkmen kuluna yoldaş olmazsın.
Sebep olan buna, huzur bulmasın.
Üç kuruş etmez ki, methin sürüsü.
Ahmet Kutlu Ayyüce
Işk-ı Elif- 1985