AKŞAM ÜSTÜ-2-
Eylül rüzgarları okşar saçımı
Sen yokken burada her akşam üstü Üşütür hasretin her gün içimi Gel üzme sar beni, yâr akşam üstü Bazı bacalardan, duman yükselir Sokaklardan insan, hayvan eksilir Seven yüreklerde, özlem hapsolur Çökerken yalnızlık, gör akşam üstü Bir çift görüyorum, biraz ötede Artıyor özlemim, biraz öfkede Seni düşlüyorken, bir alo dede Bana da bir ümit, ver akşam üstü Ruhumu yalnızlık, sardığı zaman Yürekte yanan köz, vermiyor aman Hüzün rüzgarları, yaman mı, yaman Sensizlik güzelim, zor akşam üstü İnan ki bu gönle, geçmiyor sözüm Bu sevda derdine, sensin tek çözüm Senden başkasını, görmüyor gözüm His ve duygu da yok, kör akşam üstü Kokunu aradım, tüm seherlerde Nerdesin güzelim, şimdi nerlerde Beraber gezdiğim, aynı yerlerde Atarım sensiz ben, tur akşam üstü Lüzumsuz esiyor, serde kara yel Ayırıyor bizi, görünmez bir el Ummadığım anda, haydi çıkıp gel Yüzünü, yüzüme, sür akşam üstü Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
yorum yazamasam da her fırsatta şiirlerinizi takipteyim saygılar