YÜREĞİM DAĞLICA
Kaç asır geldi geçti, kardeşlik yollarında,
Kimi zaman bir horon, kimi zaman bir halay, Malazgirtte bir çınar, Alparslan kollarında Büyürken Anadolu, otağlar alay alay, Selçukludan Osmanlı, sonrası Cumhuriyet, Çanakkale vatanın, bükülmez bir bileği, Binlerce şehide de, mal olan bu hürriyet, Önce vatan diyenin, son kurşunluk dileği, Hasleti kaybedenler, maşalarca bilendi Düne kadar kardeşken, nifak sokan kalleşti, Birlikten doğan kuvvet, sinsice törpülendi Şimdi sırtı dönünce, bir anda canileşti, Bir gün hürriyetin de, alınırsa elinden, Kimin için yaşamış, hem rezil hem de sefil Çekersin o lal olan, anlaşılmaz dilinden Soyu sopu belirsiz, siz ey kahpe gafil Pusu kurmuşlar pusu, puslu bir havada O patlayıcılarla, dört yanı çevirmişler, Mertebesi en yüksek, kutsal olan davada On altı Mehmedimi, kahpece devirmişler Uyan şehidim uyan, senin ağırlığınca, Şu yattığın topraklar, seni hatırlayacak Yüreğimin yarası, son kalesin dağlıca, Haşmetinden gök kubbe, inan çatırdayacak 07.09.2015 Mehmet TOZLU |
Kalemin susmasın
........................Saygılar