Diyemem
Dünya denen şu alemde
Yangınlara köz diyemem Yaşanılan bu elemde Sen ben öldü biz diyemem. Çoluk çocuk telef olmuş Kış bahara selef olmuş Vefa kula hilaf olmuş Çekilene az diyemem. Bunca kahır dayanmaz taş Al kan olmuş gözdeki yaş Kaldırdıkça elde naaş Dilim sustu söz diyemem. Akbabalar konmuş düşe Zehir konmuş tatlı aşa Karlı dağda dik yokuşa Gül, gülistan düz diyemem. Zemheride donmuş neşe Kıyamette yanmış eşe Kar boranda kara kışa İstesem de yaz diyemem. Kurt kuzunun postu olmuş Can cananın kastı olmuş Kin vefanın dostu olmuş Arınsa da öz diyemem. Bahar pusmuş kar boranda Ölüm gelmiş yol soranda Ne bu günde ne yarında Yolunuza iz diyemem. Yürekler is eller kara Barış, huzur derin yara Kanadıkça ara sıra İnsanlığı yaz diyemem. Yüksel Beyocaktan (03-09-2015) |
Ben vurgundum,bile bile.
Yürek yandı,döndü küle
Çiğler düştü,qonca güle
Zemherime,yaz diyemem.
___\____KURBAN SARCAN