kırkbir tane çöp kırdım koydum otuzbir çeken hayatın kirli avuçlarına yine de orgazm olamadı!
sirayet etmiş bir hastalıkken yosmalık etine kemiğine kadar sokakların dik durmaya çalışsa da sokak lambası mağrurluğu kalmıyor ışığı sönünce
annegülümsemesi oluyor birden gece ve birdenbire yağmur dökülüyor hücre hücre çölleşmiş bedenime ki kuraklığında boğulmuştu bir vakit ruhum!
Çizmeli Kedi Külkedisini döver hem sanane masalından bu hikayenin?
karıncanın gücünü kim anlamış fil karşısında kim seyretmiş Vatikan’dan gün batımını dağlara doğru Leyla’sından sorumlu bu ülke Mecnun en son nerede görüldü? bilinmiyor!
ki şimdi ben sen olsam ne yazar tüm kitaplarda darağacında durağan bir acıyken dualar aminsiz yapışır yakana günahlar ey hayat!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Durağan Bir Acı... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Durağan Bir Acı... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Herkesin bilip Herkesin görüp Herkesin yaptığı olsa da kabullenmek zor iştir Bazen bazı şeyler.
Hele sevdiklerinize konduramazsınız, yakıştıramazsınız asla
Mesela katillerin çocuğu, karısı, anası, babası yokmuş varsayarız hemen bilinç altında. Dünya dışı bir varlık mış gibi lanse ederiz. Oysa hayatın gerçeklerine gözlerimi yumdukça asla ari bir toplum olamayız.
İyiyi güzeli ögretmekle sanıyoruz ki çocuklarımızı koruyoruz. Aslında onlara en büyük kötülüğü yapıyoruz. İyinin yanında kötüyü, güzelin yanında çirkini öğretmediğimiz sürece kaybedeceğiz hep.