Görkemli havai fişeklerle eğlenirken bananeci güruhlar Babaların avuç içleri kadar kanlı ortadoğu Gökyüzünün mavisini göğertir betondan molozlar Henüz gençlerin yüzük parmağına iz yapmamışken mutluluklar B/elinden ölüme kuşak bağlar kurşunlar
Merhâmete duvar örerken dikenli teller her sokakta Ninnilerin sesini işgâl eden acılı iniltiler İnsan kâbesi yıkılırken, emre amâde sus/ar ebabiller Bebeklerine göğsünden kırmızı süt emzirir, cansız bedenli anneler
Domuz etine homurdanırken garbın ötesinde kirli ruhlar şarkın petrol fışkıran cehenneminde, cayır cayır yanıyor masumlar Ne acıdır ki; avcısına aşık olur hep göçmen kuşlar Sudan mezarlar üstünde ölümüne uçuyorlar
Güneşin batmayacağını sanan ülkelerin çıkarları uğruna Elbiseleri balık kokan çocukların, Tuzlu çığlıkları esiyor kıyılara serinlenmiş ağızlarında imbatlarla Midesi zûlmü kaldırmıyor denizlerin Vuruyor dalgalarını insanlığın kara yüzüne
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Emre amâde susar ebabiller şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Emre amâde susar ebabiller şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Malesef her bir kelimeniz doğru.Bu fotoğraf taşın bile yüreğini sızlatır. Eğer o çocuk değil de bir balık olsaydı orada bütün dünya ayağa kalkardı. ne yazık ki bu hale geldi bu dünya. kaleminizi kutlarım, Ustaca anlatmışsınız. saygı ve selam ile,