Satır aralarında ölür şair !
Sonuçla nefes alır...

Her gidene şiir yazılmaz elbet...
Yürekte iz bırakandan ilham alır....

Akıllısını aramayın delidir onlar...
İç dökerken bile şiir tadında saçılır lakırtılar...

Siz siz olun kalemindeki naifliği aramayın ...
Aldanmayın ve yanılmayın...

Yaralarına her bastığınızda kanayan ölüden...
Soluna yatırdığı sevda kırıltılarından...
Bir iç çekişte bin ahh eden ruhundan uzak durun...

Sevmesini bilseydi şair...
Ayrı düşüp yazar mıydı şiir ?

Sevilmek istemez miydi her insan gibi...
Ne gerek vardı bu kadar kafa patlatmaya...
Yıkılan harabeden kalanları çıkartıp kalemi kanatmaya...

Bilseydim bu denli seveceklerdi acımı ...
Oracıkta dar ağacına kazırdım adını...

Satır satır yazmazdım ne hissettiğimi...
Susmadı bir türlü , gece oldu sen şiir oldun...

Özledim...
Hasret çektim...
Yandım !
Sen yine yeniden doğdun...
Söz yetmedi !
Şarkı kesmedi...

Başkasının kalemi sevdamı anlatmadı diye yazdım seni...
İncitmedim değil mi?


Yunus Özkan

21.08.2015 22:22