Ben
Bir yaz sabahı
son baharın ucunda esiyor rüzgar yaşama sevinci doluyor içime ölümü karşılamayı düşünüyorum yağmurlu bir geceydi su birikintilerine keyifle basıyordum sokak lambalarının en tenha ışığında ömrümün o anı gibi şimdi ölüme gülümsemek istedim Ben çok kızarım Şimşekler çakar sinir uçlarımda bazı öyle merhametliyim ki kötülüğü hiç kimse için düşünemem katlanamam başkasına kimi zaman kendime bile bir lokmayı bile bölüşmek isterim nefis esir almak ister Ölüm ne garip dibine kadar yaşadım derken eksik kaldıklarım öyle çok ki hiç bitmesin istediğim daha nelerim olur her bir yaşımın ayrı yeri en toy acemi zamanlarımın bile Aç bir balığa adamak isterim kelebeğin bir günlük ömrünü kanatlarında merhametimin zalim korkusu |