acılar üşütüyor ruhumu
her şey yeniden başladı...
eğil biraz, ıkıntım senin rotalarına ayak uydurmak Ebemkuşağı martılarla selamlaşırken teninde güneş parıltıları doluşuyordu ama sen kırk kilit vuruyorsun gönlüne Ah duymuyorsun sesimi Kanar içimdeki yaralarım yalnızlık çekilmez bir sızıdır Hüngür hüngür ağlamak geçmiyor değil içimden bekliyorum gönlümün zilini çalmanı sevgilim karanlığına katlansam da acı üşütüyor ruhumu ölüyorum... |