Olmadan Olmaz
Ne büyük bir iffetsizlik devr-i alemde
Alem ki değerli olmuş fuhuşun yumuşağı Ne zaman gelir müslümanın zamanı Ne zaman biter yahudinin para babalığı Soruverirsin kendine ancak bir halet-i hucuta Görürsün ışığı sen kalktığında sabah namazına Ataların ol, atanı uyutan değil Yaşa işte şu dini bitir kendi çileni Hucuta devr-i seyire dalmadan Seveni severken bileni bilirken Hadi kalk ve uyan ey yüce torun Kapat saçlarını mahremin örtünsün Öyle sakla ki iffet-i bedeni Bakmaya cesaret edemesin zürur-ü heceri Kalk ! Uyan ! Sen yüce kanın evladı Sen halifenin son torunu . . . |