Ortam sessizdi Güneşin batışı sanatsal güzellikteydi Kuşlarsa çoktan dönmüştü yuvalarına Hafif rüzgar esintisi, buğday kokusunu yayıyordu Belki de imtihan olunacak yer böyleydi Biraz serin Biraz da sıcak Bir an ürktüm Kendi vicdanımın muhasebesini yaparken Daha binlerce tövbe etmem gerektiğini anladım Koşar adımlarla uzaklaştım Sona varmadan bir önceydi sanki Mezar taşlarının soğukluğunu hissederek yüzümde Gidip hiç varmadığım huzura boynumu eğdim...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Mezar Taşları şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Mezar Taşları şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.